Atatürk İlkeleri, Mustafa Kemal Atatürk’ün yürürlüğe koyduğu, döneminin politikalarını belirlemiş altı ilkedir. 1. Cumhuriyetçilik:

Egemenlik kayıtsız şartsız milletindir. Halk, kendi kendini yönetmek için seçimler yoluyla temsilcilerini seçer. Devlet, milletin hizmetindedir. Herkes kanun önünde eşittir. Yönetimde liyakat esastır.

2. Milliyetçilik:

 Vatandaşları ortak bir dil, tarih, kültür ve ülkü etrafında birleştiren bir ilkedir. Milliyetçilik, ırkçılık veya etnik ayrımcılık anlamına gelmez. Vatan sevgisini ve millet bilincini aşılar. Milli birliğin ve beraberliğin korunmasını sağlar.

3. Laiklik:

Din ve devlet işlerinin birbirinden ayrılması demektir. Her bireyin inancını özgürce yaşayabilmesini sağlar. Din ve vicdan özgürlüğünü güvence altına alır. Bireylerin inançları nedeniyle ayrımcılığa uğramasını önler.

4. Devletçilik:

 Özel teşebbüse yer vermekle birlikte, ekonominin kalkınmasında devlete önemli bir rol verir.  Devletçilik, özel sektörün yetersiz kaldığı alanlarda yatırımlar yaparak kalkınmayı hızlandırmayı amaçlar. Ekonomik kalkınmanın adil ve dengeli bir şekilde gerçekleşmesini sağlar.

5. Halkçılık:

 Halkın bütün fertlerinin refahını ve mutluluğunu amaçlayan bir ilkedir. Halkçılık, toplumda sınıf ayrımlarının ortadan kalkmasını ve herkesin eşit haklara sahip olmasını savunur. Sosyal adaleti ve fırsat eşitliğini teşvik eder.

6. İnkılapçılık:

Çağdaş uygarlık seviyesine ulaşmak için sürekli yenilik ve gelişmeyi savunan bir ilkedir. İnkılapçılık, bilimin ve aklın rehberliğinde yeniliklere açık olmayı ve değişime öncülük etmeyi gerektirir. Türkiye'nin modern ve çağdaş bir ulus devlet haline gelmesini sağlar.

Önemli Notlar:

Atatürk İlkeleri birbirleriyle bağlantılıdır ve bir bütün olarak ele alınmalıdır. Atatürk İlkeleri'nin amacı, Türkiye Cumhuriyeti'ni muasır medeniyetler seviyesine çıkarmaktır.  Atatürk İlkeleri'ne bağlılık, her Türk vatandaşının görevidir.

​